Το ανθρώπινο σώμα αποτελείται κυρίως από λίπος, μύες και οστά.
Αυτά είναι και τα βασικά δομικά του συστατικά. Κρίνεται όμως απαραίτητο να γνωρίζουμε την αναλογία αυτών των συστατικών στον ανθρώπινο οργανισμό έτσι ώστε να είμαστε σε θέση να συστήσουμε το κατάλληλο προπονητικό πρόγραμμα στον ασκούμενο ή για να καθοδηγήσουμε τον μαθητή σε πιο κατάλληλο διατροφικό πρόγραμμα και συμπεριφορά.
Η εκτίμηση του αν κάποιος μαθητής ή μαθήτρια είναι παχύσαρκος ή όχι γίνεται ακόμη και σήμερα με βάση κάποιους πίνακες οι οποίοι χρησιμοποιούν ως μέσο αναφοράς το βάρος, το ύψος και την ηλικία του ατόμου, ή με βάση το γνωστό "δείκτη σωματικής μάζας" ο οποίος δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια απλή εξίσωση που χρησιμοποιεί το βάρος και το ύψος ενός ατόμου για να προσδιορίσει αν είναι παχύσαρκος ή όχι.
Συγκεκριμένα: ΔΣΜ= σωματικό βάρος(kg) / ύψος (m)2. Παρ' όλα αυτά, οι συγκεκριμένοι τρόποι μέτρησης δεν είναι ιδιαίτερα ακριβείς γιατί δεν λαμβάνουν υπ' όψιν τη σωματική σύνθεση του ατόμου.
Αυτός είναι και ένας λόγος που πολλοί μαθητές-αθλητές ή έντονα ασκούμενοι, παρουσιάζουν σημαντικές αποκλίσεις από αυτούς τους πίνακες, καθώς η άλιπη σωματική τους μάζα είναι ποσοτικά μεγαλύτερη από αυτή των μαθητών που δεν γυμνάζονται συστηματικά. Και όπως είναι γνωστό, ο μυϊκός ιστός ζυγίζει περισσότερο από τον λίπος.
Πρακτικά αυτό σημαίνει πως κάποιος μαθητής ή μαθήτρια μπορεί να είναι υπέρβαρος αλλά να μην είναι παχύσαρκος, και το αντίθετο. Να είναι παχύσαρκος αλλά να μην είναι υπέρβαρος.
Τα αποδεκτά όρια λίπους όπως παρουσιάζονται στην διεθνή βιβλιογραφία είναι
13-18% για τους μαθητές ηλικίας 15-17 ετών και 18-25% για τις μαθήτριες.
Αυτά είναι και τα βασικά δομικά του συστατικά. Κρίνεται όμως απαραίτητο να γνωρίζουμε την αναλογία αυτών των συστατικών στον ανθρώπινο οργανισμό έτσι ώστε να είμαστε σε θέση να συστήσουμε το κατάλληλο προπονητικό πρόγραμμα στον ασκούμενο ή για να καθοδηγήσουμε τον μαθητή σε πιο κατάλληλο διατροφικό πρόγραμμα και συμπεριφορά.
Η εκτίμηση του αν κάποιος μαθητής ή μαθήτρια είναι παχύσαρκος ή όχι γίνεται ακόμη και σήμερα με βάση κάποιους πίνακες οι οποίοι χρησιμοποιούν ως μέσο αναφοράς το βάρος, το ύψος και την ηλικία του ατόμου, ή με βάση το γνωστό "δείκτη σωματικής μάζας" ο οποίος δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια απλή εξίσωση που χρησιμοποιεί το βάρος και το ύψος ενός ατόμου για να προσδιορίσει αν είναι παχύσαρκος ή όχι.
Συγκεκριμένα: ΔΣΜ= σωματικό βάρος(kg) / ύψος (m)2. Παρ' όλα αυτά, οι συγκεκριμένοι τρόποι μέτρησης δεν είναι ιδιαίτερα ακριβείς γιατί δεν λαμβάνουν υπ' όψιν τη σωματική σύνθεση του ατόμου.
Αυτός είναι και ένας λόγος που πολλοί μαθητές-αθλητές ή έντονα ασκούμενοι, παρουσιάζουν σημαντικές αποκλίσεις από αυτούς τους πίνακες, καθώς η άλιπη σωματική τους μάζα είναι ποσοτικά μεγαλύτερη από αυτή των μαθητών που δεν γυμνάζονται συστηματικά. Και όπως είναι γνωστό, ο μυϊκός ιστός ζυγίζει περισσότερο από τον λίπος.
Πρακτικά αυτό σημαίνει πως κάποιος μαθητής ή μαθήτρια μπορεί να είναι υπέρβαρος αλλά να μην είναι παχύσαρκος, και το αντίθετο. Να είναι παχύσαρκος αλλά να μην είναι υπέρβαρος.
Τα αποδεκτά όρια λίπους όπως παρουσιάζονται στην διεθνή βιβλιογραφία είναι
13-18% για τους μαθητές ηλικίας 15-17 ετών και 18-25% για τις μαθήτριες.
Ποσοστό μεγαλύτερο του 25% στους μαθητές και 35% για τις μαθήτριες αυξάνει τον κίνδυνο για πλήθος νοσημάτων, όπως καρδιαγγειακά, διαβήτη, ορισμένες μορφές καρκίνου κ.α.άν συνυπάρχουν και άλλα αίτια. Όμως και ποσοστό λίπους μικρότερο του 5% για τους μαθητές και μικρότερο του 10% για τις μαθήτριες, αυξάνει επίσης τους κίνδυνους για την υγεία καθώς ο ανθρώπινος οργανισμός περιέχει μια απαραίτητη ποσότητα σωματικού λίπους, το οποίο είναι απαραίτητο για την διατήρηση της θερμοκρασίας του σώματος, την παραγωγή ενέργειας, την παραγωγή σημαντικών ορμονών, την απορρόφηση και μεταφορά των λιποδιαλυτών βιταμινών A, D, E και K, τον μεταβολισμό του σακχάρου και την παραγωγή της λιποπρωτεινικής λιπάσης (απαραίτητο ένζυμο για τον μεταβολισμό του λίπους).
Δεν θα πρέπει λοιπόν κάποιος μαθητής ή μαθήτρια να είναι υπερβολικός στην απαίτηση απώλειας λίπους ή βάρους. Δεν μπορούμε να μην έχουμε καθόλου λίπος στον οργανισμό μας.Για όλους τους παραπάνω λόγους είναι σημαντική η εκτίμηση στο σχολείο του σωματικού λίπους των μαθητών και να γίνεται με επιστημονική μέθοδο η οποία θα δείχνει με ακρίβεια το ποσοστό λίπους που υπάρχει στο σώμα του κάθε μαθητή ή μαθήτριας.
Η αναγκαιότητα μιας διαδικασίας Screening για την σκολίωση και της Ανάλυσης του Σωματικού Βάρους των μαθητών σήμερα, είναι αναγκαία ακόμη περισσότερο, καθώς δεν είναι λίγοι οι μαθητές όπως έχουμε εννέα χρόνια διαπιστώσει σε κάθε σχολικό έτος, που επιθυμούν ή επιδιώκουν να χάσουν βάρος, ενώ δεν χρειάζεται να κάνουν ενα τέτοιο εγχείρημα και πολλές φορές μάλιστα με παράλογους και επικίνδυνους στόχους.
Το αποτέλεσμα αυτών των όλο και πιό συχνά και μάλιστα πολλές φορές ακραίων μαθητικών συμπεριφορών άσκησης και διατροφής ,τα τελευταία χρόνια έχουν οδηγήσει μαθητές και ιδιαίτερα μαθήτριες στο νοσοκομείο και πολλούς γονείς σε απόγνωση λόγω έλλειψης έγκαιρης ενημέρωσης .
Απο τα παραπάνω γίνεται φανερό ότι,σήμερα επιβάλλεται άμεσα ο επικοινωνιακός και τεχνολογικός εκσυγχρονισμός του Λυκείου καθώς και του σχολικού προγράμματος Φυσικής Αγωγής και των καθηγητών Φ.Α.
Σήμερα στο Λύκειο ο καθηγητής Φυσικής Αγωγής μπορεί και πρέπει να διαδραματίσει ένα ουσιαστικό ρόλο. Αυτόν της πραγματικής προαγωγής της μαθητικής υγείας, με επιστημονική ενημέρωση των γονέων και ουσιαστική προάσπιση της υγείας των εφήβων μαθητών/τριων.
Το γεγονός αυτό δεν απαιτεί ευχές και παχιά λόγια αλλα θέληση,μεράκι,έργα επιμόρφωσης των καθηγητών Φ.Α. και Πολιτική βούληση.
Μένει να Συμβούν.
Δεν θα πρέπει λοιπόν κάποιος μαθητής ή μαθήτρια να είναι υπερβολικός στην απαίτηση απώλειας λίπους ή βάρους. Δεν μπορούμε να μην έχουμε καθόλου λίπος στον οργανισμό μας.Για όλους τους παραπάνω λόγους είναι σημαντική η εκτίμηση στο σχολείο του σωματικού λίπους των μαθητών και να γίνεται με επιστημονική μέθοδο η οποία θα δείχνει με ακρίβεια το ποσοστό λίπους που υπάρχει στο σώμα του κάθε μαθητή ή μαθήτριας.
Η αναγκαιότητα μιας διαδικασίας Screening για την σκολίωση και της Ανάλυσης του Σωματικού Βάρους των μαθητών σήμερα, είναι αναγκαία ακόμη περισσότερο, καθώς δεν είναι λίγοι οι μαθητές όπως έχουμε εννέα χρόνια διαπιστώσει σε κάθε σχολικό έτος, που επιθυμούν ή επιδιώκουν να χάσουν βάρος, ενώ δεν χρειάζεται να κάνουν ενα τέτοιο εγχείρημα και πολλές φορές μάλιστα με παράλογους και επικίνδυνους στόχους.
Το αποτέλεσμα αυτών των όλο και πιό συχνά και μάλιστα πολλές φορές ακραίων μαθητικών συμπεριφορών άσκησης και διατροφής ,τα τελευταία χρόνια έχουν οδηγήσει μαθητές και ιδιαίτερα μαθήτριες στο νοσοκομείο και πολλούς γονείς σε απόγνωση λόγω έλλειψης έγκαιρης ενημέρωσης .
Απο τα παραπάνω γίνεται φανερό ότι,σήμερα επιβάλλεται άμεσα ο επικοινωνιακός και τεχνολογικός εκσυγχρονισμός του Λυκείου καθώς και του σχολικού προγράμματος Φυσικής Αγωγής και των καθηγητών Φ.Α.
Σήμερα στο Λύκειο ο καθηγητής Φυσικής Αγωγής μπορεί και πρέπει να διαδραματίσει ένα ουσιαστικό ρόλο. Αυτόν της πραγματικής προαγωγής της μαθητικής υγείας, με επιστημονική ενημέρωση των γονέων και ουσιαστική προάσπιση της υγείας των εφήβων μαθητών/τριων.
Το γεγονός αυτό δεν απαιτεί ευχές και παχιά λόγια αλλα θέληση,μεράκι,έργα επιμόρφωσης των καθηγητών Φ.Α. και Πολιτική βούληση.
Μένει να Συμβούν.
