Κωνσταντίνος Ξένος - Κλινικός Διαιτολόγος M.Sc."
Το άτομο που αντιμετωπίζει πρόβλημα με το βάρος του συχνά αποτελεί εύκολο θύμα και στόχο κάθε καινούριας – παράδοξης «ανακάλυψης» που αφορά το αδυνάτισμα. Πόσο επιστημονική βάση έχουν όμως τέτοιοι ισχυρισμοί και πόσο ακίνδυνοι είναι για την υγεία του παχυσάρκου που είναι έτοιμος να εφαρμόσει το οτιδήποτε θα λύσει το πρόβλημα του.
Μέχρι σήμερα παρόλο την αλματώδη ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, μεμωνομένη λύση στο πρόβλημα της παχυσαρκίας δεν έχει δωθεί και ούτε πρόκειται να δωθεί. Ακόμα και η πολλά υποσχόμενη θεωρία της λεπτίνης, που απασχόλησε και απασχολεί δεκάδες κορυφαίους ερευνητές, προσέκρουσε στο άβατο τείχος της «λεπτινοαντοχής» που παρουσιάζουν τα παχύσαρκα άτομα, μετατοπίζοντας τις προσδοκίες των επιστημόνων και στρέφοντας τους στην έρευνα για ανεύρεση άλλων ουσιών που εμπλέκονται στη διαδικασία του ανθρώπινου μεταβολισμού.
Φάρμακα πολλά υποσχόμενα με σαφή δράση στην αναστολή λιπασών (ενζύμων που επεμβαίνουν στη πέψη και αφομοίωση του λίπους) απέτυχαν στο να δώσουν σαφή λύση στο αδυνάτισμα και σήμερα χρησιμοποιούνται επικουρικά της διαιτητικής αγωγής και σε καμία περίπτωση αποκλειστικά.
Ανορεξιογόνα χάπια που έκαναν πιό εύκολη την εισαγωγή του παχυσάρκου σε δίαιτα αδυνατίσματος, απομακρύνθηκαν από την αγορά ώς επικίνδυνα για την καρδιαγγειακή υγεία του ανθρώπου.
Και βέβαια στο περιθώριο όλων αυτών των επιστημονικών προσπαθειών βρίσκονταν πάντα και θα βρίσκεται (δυστυχώς) όλη η παραφιλολογία για σκευάσματα που αυξάνουν το μεταβολισμό, που μειώνουν την όρεξη ή που με μαγικό τρόπο βοηθούν στο αδυνάτισμα.
Βλέπουμε λοιπόν πως σήμερα ένα σημαντικό μέρος της προσπάθειάς μας θα πρέπει να επικεντρωθεί στο πως θα αποφύγουμε την παχυσαρκία και όχι στο πως απλά θα την αντιμετωπίσουμε.
Εδώ έρχεται να παίξει σημαντικό ρόλο, η αρωγή των γονιών στη διατροφική διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους και όχι μόνο. Ενα απο τα σημαντικότερα μαθήματα στο γυμνάσιο και το λύκειο, αυτό της διατροφής δυστυχώς είτε δεν διδάσκεται, είτε υπολείπεται σε βαρύτητα και ευρύτητα έναντι άλλων, λιγότερο ουσιωδών.
